Skip to main content

Hemelvaart is geen kwestie van ruimtevaart

Op het eerste gezicht is hemelvaart een vreemd feest.
Jezus gaat weg, hij verdwijnt van de aarde zo lijkt het, en in plaats dat we bedroefd zijn over zijn afwezigheid hebben we van zijn hemelvaart een feestdag van gemaakt. Maar bij nader inzien is dat toch niet gek. Hemelvaart is geen kwestie van ruimtevaart, van Jezus die zijn armen opheft, opstijgt en dan de dampkring doorboort.

Eigenlijk moet je het omdraaien: het is geen beweging van beneden naar boven maar van boven naar beneden: de hemel daalt neer op de aarde, dankzij Jezus. Maar je moet die hemel op aarde wel kunnen zien, je moet erin geloven en je moet er ook nog eens de handen voor uit de mouwen steken.

Ik zal proberen om duidelijk te maken wat ik bedoel door het volgende verhaal:

Een vrome man vroeg aan God: “Laat mij toch de hemel zien.”
“Dat wil ik wel voor je doen,” zei God, “zeg tot elk stukje aarde waar mensen zijn die je graag ziet ‘HEMEL’ en je zult de hemel zien.” De man ging op weg en ontmoette zijn buurman. Nee, met die man wilde hij niet in de hemel zijn, die man kon hij niet uitstaan. Hij ging verder en kwam langs een speelplaats met vrolijke kinderen. De kinderen waren hem veel te luidruchtig en hij dacht bij zichzelf: zo veel lawaai hoeft er van mij in de hemel niet te zijn. Toen hij een jongeman zag die in een rolstoel een oude, zieke vrouw voortduwde vroeg hij zich af: “Moet dat soms de hemel zijn? In de hemel wil ik helemaal niet aan ziekte of ouderdom denken.” Terug bij zijn vrouw, stelde hij zich voor dat hij met haar in de hemel zou zijn. En toen wist de man het niet meer. Hij werd onzeker. Hij stelde vast dat hij de hemel niet had gevonden. Na lang nadenken kwam hij tot de conclusie dat dat kwam omdat hij te veel aan zichzelf had gedacht. Het moest anders…… héél anders……..En toen wist hij het!

Hij ging naar zijn vrouw en sprak vol liefde met haar. En toen de buurman voorbijkwam groette hij hem vriendelijk met een handgebaar. En toen de kinderen een bal in zijn tuin wierpen haalde hij die uit het struikgewas en gooide hem terug met een hartelijk woord. In de namiddag bezocht hij een man in het ziekenhuis. Toen er door de oorlog tientallen vluchtelingen in een opvangcentrum naast hem kwamen wonen deed hij van alles om ze te helpen. Hij vond in de loop van zijn leven nog veel meer mogelijkheden om de wereld mooier te maken.

Toen begreep de vrome man dat hij een stukje van de hemel had gezien. Hij had God zelf ervaren en de hemel met zijn hart gezien. Het is kortom écht mogelijk om een stukje van de hemel hier op aarde werkelijkheid te maken als je het maar ziet, als je er maar in gelooft dat het mogelijk en ……. als je bereid bent om daarvoor je handen uit de mouwen te steken.

En dat is nou precies wat Jezus ons met het feest van hemelvaart duidelijk wil maken.

Jules Post