Hier vindt u inspirerende teksten van onze voorgangers...
Beste medeparochianen,
Met dankbaarheid kijk ik terug op een bijzondere tijd voor onze parochies, maar ook voor mijzelf.
Voor onze kerk is het een inspirerende tijd geweest: wij hebben het hoogfeest van Pasen gevierd. Voor velen is Pasen een nieuw begin, na een koude en regenachtige winter en verwacht men de lente met zonnige en mooie dagen. Ik hoop het ook natuurlijk, want bij het schrijven van dit stukje kijk ik naar buiten en het stormt en het regent.
In het leven hebben we vaak een houvast nodig. Een ziek iemand zoekt steun bij medicijnen; een bejaarde zoekt steun aan een rollator en een kind zoekt steun bij de pluche knuffel. Men wil zich veilig voelen.
Helaas zijn er ook problemen in het leven, waarbij medicijnen of een metalen heup niet voldoende zijn. Dan gaan we op zoek naar medemensen. Een kind gaat dan naar moeder of vader; geliefden zoeken warmte in elkaars armen. Mensen willen houvast kunnen ervaren, kunnen voelen.
Binnenkort vieren wij weer Pasen, zoals alle jaren. Gelukkig, zou ik zeggen! Want zonder Pasen zouden de wereld en de mensheid er echt slecht aan toe zijn.
Onlangs kwam ik een mooie toespraak van paus Benedictus uit 2010 over Pasen tegen. Hij zegt o.a.: “Pasen is geen magie. Zoals de Joden aan de overkant van de Rode Zee de woestijn aantroffen, zo treft de Kerk, na de verrijzenis van de Heer, altijd een geschiedenis van vreugde en hoop aan, maar ook van pijn en angst. En toch is de geschiedenis veranderd. Zij is getekend door een nieuw en eeuwig verbond, met een opening naar de toekomst. Zo kunnen wij onze bedevaart vervolgen, gered door de hoop”.
Ik ben jaloers op de leerlingen van Jezus. Zij hebben Jezus meegemaakt en ze hebben zijn wonderen gezien. Sommigen leerlingen hebben zelfs direct Gods heerlijkheid ervaren.
Als je dat allemaal meemaakt is het niet moeilijk om te geloven. Ik heb het niet meegemaakt. U ook niet denk ik. Voor mij is geloven dan ook best moeilijk. Als ik ’s ochtends over de Afsluitdijk rijd, ervaar ik God niet. Als ik in de Streek als pastor aan het werk ben, ervaar ik God ook lang niet altijd. Soms sterft er iemand veel te jong aan kanker. “Waar is God?” vragen de nabestaanden soms. Ik sta dan met een mond vol tanden.
We zijn op weg gegaan in de veertigdagentijd, op weg naar Pasen, de verrijzenis van de Heer. Jezus wordt door de Geest die hij bij zijn doop had ontvangen, richting de woestijn geleid om beproevingen te ondergaan. Jezus zal als mens onder mensen ook ervaren wat beproevingen kunnen doen. In de woestijn wordt hij veertigdagen op de proef gesteld door Satan en zijn wilde dieren.